อดีตอาจารย์สอนวิชาเครื่องหอมไทยวิทยาลัยในวัง ศาลายา (อาจารย์อรอนงค์ เจนพาณิชย์) ตั้งโต๊ะถ่ายทอดการประกอบเครื่องหอมอยู่บริเวณหน้าวิหารพระพุทธชินราช วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร จังหวัดพิษณุโลก เพราะกลัวว่าวิธีการทำเครื่องหอมนี้จะสูญหายไป
เครื่องหอมไทยเริ่มเฟื่องฟูมากในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 เนื่องจากการติดต่อค้าขายกับต่างประเทศ ทำให้ชาวไทยสนใจการทำน้ำหอม ของหอมอย่างฝรั่ง น้ำหอมที่คนโบราณใช้แบ่งเป็น 2 แบบคือ น้ำอบ และน้ำปรุง น้ำอบลักษณะคล้ายโคโลญจน์ กลิ่นหอมเบาบาง ไม่ติดทนนานนัก นิยมใช้สรงน้ำพระ รดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ ใช้ชโลมหลังอาบน้ำเพื่อดับร้อน วิธีสังเกตคือมีแป้งเป็นส่วนผสมเสมอ ส่วนน้ำปรุงลักษณะเหมือน Perfume กลิ่นติดทนนานกว่า ดัดแปลงมาจากน้ำหอมฝรั่ง
อาจารย์อรอนงค์ พิถีพิถันถ่ายทอดขั้นตอนการทำน้ำอบ น้ำปรุง สูตรโบราณทุกขั้นตอน ผลิตด้วย การต้ม(ใช้ชะลูดและไม้จันทน์หอม) การร่ำ (กำยาน ขี้ผึ้งแท้ และน้ำมันจันทน์) การปรุง(ใช้แป้งหิน ผสมน้ำหอมหญ้าฝรั่น พิมเสนแท้ และชะมดเช็ด) ท้ายที่สุดคือ การโกรก เพื่อให้น้ำอบและน้ำมันหอมผสมรวมกันด้วยภูมิปัญญาไทยโบราณ โดยกว่าจะได้น้ำอบหรือน้ำปรุงแต่ละชุด ต้องใช้เวลาในกรรมวิธีการปรุงกว่า 4 วัน
นอกเหนือจากวัตถุดิบที่ดีมีคุณภาพ ยังประกอบไปด้วยน้ำแร่ ซึ่งมีคุณสมบัติในการบำรุงผิวมาเป็นส่วนผสมอีกด้วย ท่านใดที่มีความสนใจในการผลิตน้ำอบสูตรโบราณ สามารถติดต่อ อาจารย์อรอนงค์ ได้ที่บริเวณหน้าวิหารพระพุทธชินราช วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารได้ทุกวัน (หยุดวันพฤหัสบดี)
