จากกระแสดราม่าที่ยังร้อนแรงในโลกโซเชียล ถึงรูปปั้นไก่ที่ประดับบนราวสะพานข้ามแยกอินโดจีนเมื่อช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา แม้จะมีการชี้แจงจากนายช่างฯ ที่กล่าวถึงสเปคของรูปปั้นไก่ว่าไม่เล็กไปกว่าแบบที่วางไว้
เราจึงชวนทุกท่านย้อนกลับไป เมื่อปี 2558 ที่ผ่านมา กับกระแสวิพากษ์วิจารณ์ หัวข้อเดียวกันคือ “รูปปั้นไก่” เพียงแต่ต่างกันที่ขนาด เพราะไก่ในปีนั้นมีขนาดใหญ่มาก สูงถึงระดับสายไฟ จนบดบังทัศนียภาพที่สวยงามของรูปปั้นไก่
รูปปั้นไก่ที่ถูกสร้างในปี 2551 นั้น ถูกสร้างเพื่อ เป็นอัตลักษณ์เมื่อครั้ง จังหวัดพิษณุโลก เป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาแห่งชาติ ครั้งที่ 37 หรือ พิษณุโลกเกมส์ จนปี 2558 ได้ชำรุดทรุดโทรม จึงมีการย้ายไปติดตั้งที่สวนเฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ และล่าสุดได้ดำเนินการปรับปรุงใหม่ให้มีความสง่างามกว่าเดิม
จึงเป็นคำถามที่ ต้องย้อนกลับไปคิด ถึงสาเหตุในกระแส “รูปปั้นไก่” ในปีนั้น ที่อาจจะไม่ถูกใจประชาชนในการย้ายที่ “รูปปั้นไก่” หรือ “รูปปั้นไก่” สะพานอินโดจีนในปีนี้ ที่มีขนาดเล็กขัดหูขัดตาประชาชนอีกครั้งนึง
คำถามก็คือ ไก่เล็ก หรือไก่ใหญ่ ยังเป็นประเด็นอยู่มั้ย? เมื่อเวลาผ่านไป เราก็ยังใช้ชีวิตกับมันได้มั้ย? ถ้าได้ แปลว่านั่น อาจจะไม่ใช่ปัญหา เพียงแต่ เป็นเรื่องที่เราไม่ถูกใจ ใช่หรือเปล่า? ขอให้นึกถึงประโยชน์และวัตถุประสงค์ของการจัดสร้าง “รูปปั้นไก่ ปี 2551” ถูกสร้างเพื่อเป็นอัตลักษณ์ ต้องเป็นหน้าเป็นตาในงานกีฬาฯ จึงจำเป็นต้องมีขนาดใหญ่ ไว้ในที่สัญจรไปมาแล้วสามารถผ่านตาได้ (แยกคูเมือง) ส่วน “รูปปั้นไก่ ปี 2562” สร้างขึ้นเพื่อ ประดับราวสะพาน ก็ขอให้มองที่ประโยชน์ของตัวสะพานเป็นหลัก “มั่นคง ปลอดภัย ใช้งานสะดวก” คงจะแทนคำนิยามของสะพานอินโดจีนได้มากกว่าประเด็นว่า “รูปปั้นไก่” จะมีขนาดกี่เซนติเมตร
